نمود های حیات طیبه یا حیات رو به رشد

اولین چیزی که نمایانگر یک حیات رو به رشد است این است که انسان خود را به اخلاق خدایی بیاراید و سعی کند طبق موازین الهی تربیت شود . به تعبیر دیگر خداپرستی سرمنشا اخلاق و زندگی رو به رشد است پس باید خدا را پرستید به او عشق ورزید ، خواسته او را از انسان برآورد رنگ او را به خود گرفت ( تشبهوا باخلاق الله ) یعنی خود را به اخلاق خدایی نزدیک سازید. (حدیث از معصومین )

از آنجایی که این مکارم اخلاقی در سطخ خدائیش مطلق و بیحد و حساب است ولی انسان موجودی است محدود ، بدیهی است پیاده شدن این اخلاق در یک موجود انسانی ایجاب می کند به صورت یک حرکت دائم به سوی بی نهایت انجام شود و آرام آرام انسان خود را به خدای خود نزدیک سازد و باز قرآن می فرماید : بهترین رنگ ها ، رنگ خداست و چنانچه پیامبر اکرم ص می فرماید : تخلقوا باخلاق الله و تادبوا بآداب الله . یعنی خود را به اخلاق خدایی بیارایید و به آداب الهی بسازید.

معنی اخلاق

اخلاق از ریشه خلق و خلق به معنی عادت ، طبع ، مروت و جمع آن به طبایع (عادت ها ) و مروت هاست. چرا انسان احتیاج به تربیت و تادب و تادیب (یعنی ادب شدن و ادب کردن ) دارد. درین باره علی ع می فرماید : انسان که دارای عقل و انواع استعداد ها در او نهفته است احتیاج به تربیت دارد همان گونه که کشت زار نیاز به آب باران دارد تا بدین وسیله همچون آب باران که بیابان های خشک و سوزان را مبدل به سرزمین های پر گل و سرسبز میکند وجود انسان نیز ز مردگی بیرون می آید. همچنین می فرماید : دل هر جوانی مانند زمین است که خالی از هر گیاهی باشد هر نوع بذری که در آن افشانده شود می پذیرد. ( نهج البلاغه )

پیامبر اسلام ص می فرماید : هر نوزادی با فطرت ( درون انسان ، ذات انسان ) پاک و بی آلایش متولد می گردد و این پدر و مادر و مربیان هستند که او را به دین های مختلف مثل یهود و نصارا رهنمون میسازند و در لوح نقش پذیر او انواع عقاید و افکار او را سرازیر یا او را به عادات خاصی تربیت میکنند. (بحارالانوار ص 87 )

پس نتیجه میگیریم که اگر انسان با چیزهای نیکو ، دوستان نیکو ، معیارهای خوب ، مذهب خوب و .... که سرمنشا همه خوبی ها خداست انس بگیرد ، مرتب در جهت خواسته الهی قدم برداشته و حیات رو به رشد پیدا میکند اما اگر اخلاق انسان رنگ خدایی نداشت ناچارا به رنگ های دیگر آلوده می گردد. همه چیز برای او دارای ارزش های لحظه ای و زودگذر می شود و خود را گرفتار هوا و هوس های شیطانی می کند. اما هر کس مومن شد  ، گرایش به سمت خدا یافت ، متخلق به اخلاق خدایی گشت به سمت خدا حرکت کرد و رشد می کند.

* برگرفته از کتاب ایدئولوژی شهید ابراهیم رضوانی